എന്റെ കാമുകൻ.
നിശബ്ദം നിമിഷങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഇനിയും അവൻ എത്തിയിട്ടില്ല.
എത്ര നേരമായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ആരുടെയോ പാദ സ്പർശം...
' അതെ, അതവനാണ്, എന്റെ കാമുകൻ.. '.
"വരുന്നുണ്ടോ..?"
അവനെന്നോട് ചോദിച്ചു.
മറുപടിക്ക് മുൻപേ അവനെനിക്ക് മുന്നിൽ പുതിയൊരു ലോകം തുറന്നിട്ടു.
ഞാനൊരു പഞ്ഞിത്തുണ്ടായി.
ഇരുട്ട്,
പ്രകാശം,
മഴവൽ വർണങ്ങൾ...
പുതിയ മുഖങ്ങൾ.,
ചിലത് പരിചയമുള്ളത് പോലെ.. ചരമക്കോളങ്ങളിലിവരെ കണ്ടുവോ..? വെളിച്ചത്തിന്റെ വിശിഷ്ടമായ പ്രഭാപൂരണം..,
കണ്ണു മഞ്ഞളിക്കുന്നു. പക്ഷേ, മനോഹരം.
"വരൂ.."
ഒഴുകി നടക്കുന്ന മുഖങ്ങളിലൊന്നെന്നെ വിളിച്ചു.
ഞാൻ പടിക്കെട്ടിൽ കാലെടുത്തു വച്ചു.
"സമയമായില്ല." കാമുകനെന്നെ വലിച്ചു പുറത്തിട്ടു.
മേശപ്പുറത്തെ ഗുളികകൾക്കരികിൽ ഞാൻ വീണ്ടും തനിച്ചായി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ