2017, ജൂൺ 10, ശനിയാഴ്‌ച

ഒാർമ്മയുടെ password.

ഒാർമ്മയുടെ password.

ജോലികളേകദേശം പൂർത്തിയായെന്ന് കരുതി നെടുവർപ്പിടൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ clerk വന്ന് M.D വിളിക്കുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞത്. M.D യുടെ കാബിനിന്റെ വാതിലിൽ മുട്ടുമ്പോൾ ദേഷ്യമാണ് വന്നത്. 
'നാശം ഇന്നും മെട്രോ കിട്ടില്ല'. 
സ്വയം പിറുപിറുത്തു. സമയം എട്ടര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. "come in" അകത്തുനിന്ന് ശബ്ദം. 
" sir, വിളിച്ചെന്ന് പറഞ്ഞു". 
" താനിരിക്ക് നാളെ ഇൻസ്പെക്ഷനാണെന്നറിയാല്ലോ?." 
തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചു. 
"അപ്പോൾ എല്ലാം clear ആയിരിക്കണം. തനിക്ക് responsibilities കൂടുതലാണ്." 
" yes sir". 
M.D സംസാരിക്കുന്നതിനിടയില് കണ്ണുകള് വാച്ചിലേക്ക് പോയി. 
'8.40.മോളുറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും' 
" തനിക്ക് എത്ര mail ids ഉണ്ട്?" 
" Only two sir. One for personal and other for official." 
" So നമ്മുടെ project അതിന്റെ extreme climaxലാണ്, team membersന്റെ പേരുകള് പോലും പുറത്ത് വിട്ടിട്ടില്ല. " 
ഇതൊക്ക എനിക്റിയാം ഇപ്പോഴെന്തിനാണ് പറയുന്നതെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും മിണ്ടിയില്ല. 
" So മുൻമപേതെങ്കിലും mail താനെടുത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ തീർച്ചയായും അതിന്നു തന്നെ remove ചെയ്യണം. Also from job and advertising sites. For a safety. Because you are the team leader. We must think about hawkers." 
"Ok sir." പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള് പഴയ mail idകളെ കുറിച്ചാണാലോചിച്ചത്. പഠിക്കുന്ന കാലത്ത പല site കളിലും fake ids ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം deactivated ആണ്. 
തുറന്ന് വച്ച computerന മുന്പില് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ആദ്യത്തെ id ഓർമ്മ വന്നത്. username search ചെയ്ത് കാത്തിരുന്നു. പിന്നീടത് തുറക്കാനുള്ളത ശ്രമമായി. openആകുന്നില്ല . 
Incorrect username or password. Computer പഴയ പല്ലവി തന്നെ ആവർത്തിച്ചു. Recovery mail കൊടുത്ത് കാത്തിരുന്നപ്പോൾ പുതിയൊരു mail. 
Your username: Annie Joseph. 
Password: shibi. 
ഒരിക്കലും password ആ പേരായിരിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല . 
Shibi ഒാർമ്മയുടെ password. 
ആ പേര് മനസ്സില് വർഷങ്ങളായി ക്ലാവു പിടിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു. അപ്രതീക്ഷിതമായി ഓർമ്മ വന്നപ്പോള് എന്തോ പോലെ. 
ജോലി പൂർത്തിയാക്കി സീറ്റില് നിന്നെണീക്കുമ്പോള് മണി പതിനൊന്ന്. 
ചിലപ്പോള് last metro കിട്ടിയേക്കും. ജനാലയ്ക്കരികില് കാറ്റുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് പതിവു പോലെ ഉറങ്ങിയില്ല. 
ഓർത്തത് മുഴുവൻ അവനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. 
പഠിക്കുന്ന കാലത്തെ പ്രണയം. സ്നേഹത്തിന്റെ നാലു വർഷങ്ങൾ.. 
ഒടുവിലത് മറ്റൊരാളുടെ താലിച്ചരടിൽ മുറിഞ്ഞു വീണു. 
മറന്നതാണ്, 
പിന്നീട് കണ്ടതുമില്ല. പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ.. കാണണമെന്ന് തോന്നുന്നു. 
Mobile ൽ നിന്ന് number delete ചെയ്തെങ്കിലും ഇന്നുമത് കാണാപ്പാഠമാണ്. 
' ഒന്നു വിളിച്ചാലോ?' 
ഉൾപ്രേരണയില് dial ചെയ്തു. 
അവസാനമായപ്പോള് ഒരു സംശയം. 
' 32 ആണോ 12 ആണോ?' 
' 32 തന്നെ മനസ്സിന് തെറ്റില്ല.' 
കാതോട് ചേർത്തു. 
" The number you are trying to call is currently switched off please try again later." 
Computer ന്റെ മറുപടി. 
Flatന്റെ door bell മുഴക്കുമ്പോഴാണോർമ്മ വന്നത്, 
12 ആയിരുന്നു. 
വാതില് തുറന്നത് ഭർത്താവിന്റെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം. 
" എന്നാടോ തനിക്കിന്നും ഒമ്പതിന്റെ മെട്രോ മിസ് ആയോ?" 
ആ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി നേർത്തൊരു പുഞ്ചിരി നൽകി. 
അകത്തെ മുറിയില് മൂന്നുവയസുകാരി ഉറങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 
അവളുടെ നെറുകയില് ചുംബിച്ച് മുഖമുയർത്തിയത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കരുണാർദ്രമായ മിഴികളിലേക്കാണ്. 
വൈകിയ രാത്രി, 
അദ്ദേഹത്തിന്റെ നെഞ്ചില് ഒന്നു കൂടി ചേർന്ന് കിടക്കുമ്പോള് മനസ്സ് പറഞ്ഞു, 
'Number മാറിയത് നന്നായി.'




അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ